Onterven betekent dat de volgens het erfrecht vastgestelde erfgenamen door het onterven bij testament na het overlijden niet meer als wettelijk erfgenaam aangemerkt kunnen worden. Onterven leidt niet per definitie tot het ontnemen van alle rechten van de erfgenamen volgens het erfrecht. Daar moet dan ook rekening mee gehouden worden bij het laten maken van een testament, waarbij onterven van bepaalde personen een van de bepalingen zal zijn.
Onterven bij testament
Om een erfgenaam te kunnen onterven moet er een testament worden opgesteld. Dit is de enige mogelijkheid om erfgenamen te onterven. Bij het onterven van kinderen in een testament, zal kind niet automatisch alle rechten verliezen. Een kind blijft ook na onterving in een testament altijd recht houden op de zogenaamde legitieme portie.
Bij testament is het ook mogelijk om de langstlevende echtgenoot te onterven. Ook deze persoon zal bij het onterven nog bepaalde rechten hebben zoals het recht op vruchtgebruik van het huis en de inboedel als dit noodzakelijk is om op een gelijkblijvend verzorgingsniveau te blijven.
Onterven en legitieme portie
De legitieme portie voor het kind is een deel van het erfdeel, waar het kind volgens het wettelijke erfrecht aanspraak op had kunnen maken. Het kind wordt echter niet meer als erfgenaam beschouwd en heeft in dat opzicht dan verder ook geen rechten met betrekking tot bijvoorbeeld de afwikkeling van de erfenis. Het kind zal na het onterven in een testament en het overlijden van de ouder zelf aanspraak moeten maken op de legitieme portie. Dit zal binnen een periode van vijf jaar na het overlijden van de erflater moeten gebeuren.
et kind zal dan het recht op de legitieme portie schriftelijke moeten laten weten aan de erfgenamen en er aanspraak wordt gemaakt op het deel van de erfenis dat het kind toekomt. Overigens hebben ouders en grootouders bij het onterven geen recht op een legitieme portie. Dit recht is alleen voorbehouden aan de kinderen. Het kan bovendien voorkomen dat een legitieme portie pas daadwerkelijk kan worden opgeëist op het moment dat de langstlevende echtgenoot is overleden.
Keuze voor onterven
De keuze voor het onterven van kinderen, echtgenoot of andere erfgenamen wordt natuurlijk niet zomaar gemaakt. Vaak ligt er een langdurig conflict met de erfgenaam, die voor het onterven in aanmerking komt aan ten grondslag. Als er eenmaal een keuze is gemaakt voor het onterven en het is vastgelegd in een testament, kan dit in de toekomst weer aangepast worden.
Conflicten kunnen immers weer worden bijgelegd, waardoor de basis van het onterven weer verdwijnt. In dat geval zal het testament gewijzigd moeten worden en wordt er dus een nieuw testament opgesteld door de notaris, waarin de bepaling van het onterven kan worden verwijderd.
